بررسی کتاب “بی باد، بی پارو” نوشته فریبا وفی با حضور نویسنده، توسط روح انگیز شریفیان
(ویدیوی کامل این برنامه را در فیسبوک بنیاد ببینید)
بنیاد فرهنگی ژاله اصفهانی هر ماه نشست هایی برای معرفی، نقد و بررسی کتاب های داستانی، تحقیقی و تاریخی و نیز آشنایی عمیق تر با مشاهیر شعر و ادب زبان فارسی برگزار می کند.
در برنامه ماه ژانویه 2022 بنیاد، آخرین کتاب خانم فریبا وفی بنام “بی باد، بی پارو”، با حضور و سخن ایشان، توسط خانم روح انگیز شریفیان، نویسنده ومترجم، بررسی خواهد شد و سپس به سئوالات مخاطبین پاسخ داده میشود.
این برنامه روز یکشنبه 16 ژانویه 2022 برابر با 26 دی 1400 ساعت 18:00 بوقت انگلستان، 19:00 اروپای مرکزی، 21:30 ایران، و 13:00 شرق آمریکا، در فضای مجازی و با استفاده از نرم افزار زوم برگزار خواهد شد.
برای ورود به جلسه شماره
شناسائی جلسه، 82928681286 Meeting ID، را وارد
نرم افزار زوم کنید. اگر زوم را روی کامپیوتر یا موبایل
خود ندارید میتوانید از لینک زیر استفاده کرده و از طریق مرورگر اینترنتی (Web Browser) به جلسه
وارد شوید:
https://us02web.zoom.us/j/82928681286
این برنامه همزمان از فیسبوک بنیاد نیز پخش خواهد شد:
https://www.facebook.com/jalehesfahani.bonyad
تهیه کتاب: کتاب مورد بررسی را میتوانید بصورت نوشتاری (پی دی اف) و صوتی از سایتهای فروش اینترنتی کتاب فیدیبو و طاقچه خریداری نموده و با استفاده از نرم افزار(Application) ویژه آنها، بر روی کامپیوتر یا موبایل خود مطالعه فرمائید و یا نسحه چاپی آنرا سفارش دهید.
در باره نویسنده:
فریبا وفی در یک بهمن ۱۳۴۱ در تبریز به دنیا آمد. او نخستین مجموعه داستان خود، در عمق صحنه را توسط نشر چشمه، در پاییز ۱۳۷۵ منتشر کرد و سه سال بعد، مجموعه داستان حتی وقتی می‌خندیم توسط نشر مرکز به چاپ رسید. نخستین رمان او پرنده من در ۱۳۸۱ منتشر شد و جایزه بنیاد گلشیری و جایزه ادبی یلدای همان سال را برد و از طرف جایزه مهرگان ادب و جایزه ادبی اصفهان مورد تقدیر قرار گرفت و در حال حاضر به چاپ سی و پنجم رسیده است. رمان ترلان او در دوره دوم جایزه ادبی اصفهان تقدیر شد و در سال ۲۰۱۷ جایزه لیتپروم در آلمان را از آن خود کرد. رمان بعدی او رویای تبت برنده جایزه بنیاد گلشیری ۱۳۸۴ شد و لوح تقدیر هفتمین دوره جایزه مهرگان ادب همان سال را گرفت و به زبان آلمانی ترجمه شد. بعد از آن رمان‌های رازی در کوچه‌ها، ماه کامل میشود و بعد از پایان توسط نشر مرکز و مجموعه داستان‌های در راه ویلا، همه‌ی افق توسط نشر چشمه به چاپ رسید . آخرین مجموعه داستان او از همین نشر بی‌باد بی‌پارو جایزه احمد محمود را گرفت.
رمان پرنده من به زبان‌های انگلیسی، ایتالیایی، آلمانی، فرانسه، کردی سورانی و ترکی استانبولی، اسپانیایی و ارمنی و ترلان به زبان آلمانی و رازی در کوچه‌ها به زبان‌های فرانسه و به زبان نروژی ترجمه شده‌اند. آخرین رمان او روز دیگر شورا نام دارد. آخرین ترجمه از او مجموعه داستانی به نام به باران و داستان بلندی به نام قطار سریع‌السیر است که هر دو به زبان آلمانی ترجمه شده‌اند. در مجموع پنج مجموعه داستان و هفت رمان منتشر شده به صورت کتاب و تعدادی داستان در نشریات متعدد ادبی و ترجمه تک داستان‌هایی به زبان‌های روسی، ژاپنی ، عربی، سوئدی ، ترکی و …… کارنامه ادبی فریبا وفی را تشکیل می دهد.
در باره بررسی کننده:
روح انگیز شریفیان نویسنده ومترجمی است که دارای تخصص روانشناسی کودک است. وی در سال ۱۹۸۱ به همراه خانواده اش به انگلیس مهاجرت نمود و سالها در انسیتوی زبان لندن کار کرده و هم اکنون نیز این کار را به طور نیمه وقت ادامه می دهد. او می گوید : بجز کار نوشتن و ترجمه، کتاب و ترجمه های دوستانم را ادیت می کنم و هر یک که به چاپ می رسند گویی کاری از خود من به چاپ رسیده است. البته ادیت کردن این کارها دوستانه و به پاس دوستی است.
کتاب های شاخص روح انگیز شریفیان ، همچون اثار دیگر نویسندگان مهم ادبیات، شاخصه ها و مولفه های اشنایی دارند که همین وجود مشترک به انها جذابیت می بخشد. این مولفه ها در دو اثر برجسته او یعنی ( چه کسی باور می کند رستم ) که برای نویسنده جایزه گلشیری را در سال 1383 را به ارمغان اورد- و (کارت پستال) به اوج خود می رسند.
برخی آثار دیگر ایشان شامل کتابهای: “سالهای شکسته”، “آخرین رویا”، “دوران”، “روزی که هزار بار عاشق شدم”، میباشد.
روح انگیز شریفیان در داستان هایش به تقابل سنت و مدرنیته می پردازد که شاید اهمیت به چالش کشیدن این دو عنصر زندگی شخصی نویسنده باشد که در ادبیات او تجلی یافته است. نویسنده خود با پدیده مهاجرت در زندگی شخصی اش دست و پنجه نرم کرده و شاید به نحوی ریالیسم مطبوع دنیای زنان داستانهایش که از زندگی کاملا سنتی به دنیای کاملا مدرن پرتاب می شوند ، نشات گرفته از نگاه کاملا مستند و پر تجربه خود نویسنده نسبت به این پدیده باشد.
